Tegoroczne 50-lecie brytyjskiego zespołu T. Rex, który błyszczał właściwie wszystkiego trzy lata, skłoniło Amerykanów do rozszerzenia Galerii Sławy Rock and Rolla i przygotowania ładnej składanki coverów.
Co miesiąc próbuję znaleźć coś nowego i zaskakującego, zdarza się, że to przyjdzie ze strony niby rozpoznanej. Słuchałem Błota, Ziołka z Ostrowskim, Anny von Hausswolff, Andy’ego One i wielu innych.
Mam dzisiaj w menu trzy duety. Dwa są polskie, a jeden amerykańsko-niemiecki i nieistniejący. Płyty Ostrowskiego i Ziołka oraz Bączyka i Polaka moim zdaniem gadają z solowymi dokonaniami Prekopa i Rothera. Na pewno nie są od nich gorsze.
Za dużo nie napiszę o tym, jakich instrumentów i urządzeń używa Industry Standard. Proszę sobie wyobrazić bardzo przemysłowe, taśmowe techno, które ma duszę. Proszę zaufać własnej złości i niedoskonałości.
Skończyły się wakacje, ale sierpień był wyjątkowo udany pod względem piosenkowych premier. Uważam piosenki za moją specjalność, więc dużo słuchałem – chociaż pisałem mniej.
I will never stop singing this song. It goes on forever, śpiewa Phil Elverum w utworze/albumie „Microphones in 2020”. To autobiografia, nekrolog, opowiadanie, gawęda przy ognisku zwracają blask twórcy „Lost Wisdom”.
