Dawno znalazła własną stylistykę między nowym folkiem bieżącego stulecia a indie rockiem lat 90. Teraz jej świetnym piosenkom bliżej do klasycznego Fleetwood Mac.
Chcą być klasykami rocka. Ich brzmienie „rozszerza się”, rośnie wraz z popularnością zespołu, a „Near To The Wild Heart Of Life” wydaje się zestawem utworów przygotowanych na letnie festiwale.
Ostatnio Cass McCombs nie zrobił jednego fałszywego kroku. Wszystko, co nagra, zdaje się wciągające i stylowe. Na swej ósmej płycie mieszkający w Nowym Jorku Kalifornijczyk zatrudnił aż 21 muzyków i znalazł się blisko popu, choć 13 lat po debiucie kanty piosenek McCombsa i tak naturalnie się wygładziły.
Że też koncertują tylko na zachodniej półkuli! Rockowa Neko Case, folkowa Laura Veirs i prawdziwa gwiazda, od lat ignorująca podziały gatunkowe K.D. Lang spotkały się – w epoce światłowodów i satelitów nie jest to oczywiste – by od zera wymyślić wspólne piosenki.
Nareszcie letnia relaksacja na miarę tegorocznych upałów. Trudno stwierdzić, czy prowadzony przez 28-letniego Petera Silbermana tercet z Brooklynu umyślnie gra muzykę błahą i nieszkodliwą, czy jednak jest to skutek uboczny próby wydania albumu będącego summą świata.
Ani się obejrzałem, a Joe Henry pochłonął mnie na parę dni. Facet po pięćdziesiątce, 12 płyt na koncie, szwagier Madonny – to nie wróżyło fajerwerków. Tymczasem gdy Henry gra, przed oczami staje Tom Waits, razem z pianinem, gitarą i kontrabasem.
