Z Unsoundu 2017 zapamiętam sześć, siedem koncertów z importu. A także wybitne występy krajanów: 1988 z potężnym basem, ognistych Szpury i Rychlickiego, Zebry a Mit z kompozycjami na medal.
Dawno przymierzałem się do napisania, że „Trwamy” to przebój doskonały. No, jest tak. A koncert 1988 i Piernikowskiego był tak dobry, że doznałem objawienia. Bo to jednego!
To 12. edycja OFF Festivalu. Byłem na wszystkich. Na początku wykonawców zagranicznych można było policzyć na palcach jednej ręki, na głównej scenie grali T.Love, Strachy na Lachy i Hey, a cała impreza odbywała się na terenie kąpieliska w Mysłowicach.
W tym roku obserwowałem festiwal Unsound wyjątkowo krótko. Jednak nawet dwa ostatnie dni z ośmiu były inspirujące i dały mi pojęcie, o co właściwie chodziło z hasłem „Dislocation”.
Kolejna edycja festiwalu SpaceFest za tzw. nami. Dziękuję Ani, Karolowi i Radkowi oraz całej ich ekipie za organizację festiwalu. Wszyscy byli mili: wolontariusze, nieliczna, ale dzielna obsługa baru, tłumnie przybyli widzowie, no i wyjątkowo skromni artyści. Kto co grał i jak?
Byłem na wszystkich edycjach festiwalu Off od pierwszego w 2006 roku. Wtedy mi się spodobało i już zostałem. Po drodze zrobiłem się stary i zostałem dziennikarzem piszącym o muzyce, może w innej kolejności. Nie próbuję więc być przenikliwy, tylko sprawdzić, czego ta impreza mi dostarcza, czego tam jeszcze szukam.
