Pierwszy raz czytam na antenie książki, dokładnie siedem plus jedną książkę nie książkę, za to ani razu nie czytam sam siebie. Puszczam Dynasonic, Lutto Lento i Switłanę Nianio.
W pierwszym rzucie mam 54 płyty, które wyszły od stycznia od końca marca i mi się spodobały. W Nowy Rok ukazało się Brasil & the Gallowbrothers Band, a potem już poszło.
Tym razem starałem się mówić minimum i puścić jak najwięcej muzyki. Udało się pokazać 13 utworów. Na zdjęciu wczesna Courtney Barnett, w dalszym planie Nac/Hut Report, wszaniec i inni.
Finezja zabija piękno futbolu, jak mawia trener Piechniczek, dlatego raz jeszcze mało finezyjnie opowiadam o piłce. Niemniej nie aż tyle co ostatnio – zmieściło się dużo więcej piosenek.
Minął efekt nowości, ale działać trzeba dalej. Oczywiście nie mam na myśli mojej audycji w Radiu Kapitał, tylko rok 2020. W nowym programie udało się zawrzeć sporo nowego, parę nieco zapomnianych rzeczy i pewien unikat.
Dawno niczym się tak nie jarałem. W niedzielę nadałem pierwszą audycję w historii mojego życia. Z odtworzenia, bo przecież w prawdziwym studiu na żywo miałbym problem z moim niemłodym sercem.
