Pod tym chwytliwym tytułem spisuję albumy, które chciałbym z tego roku zapamiętać. Takie, które dłużej zostawały w odtwarzaczu, w telefonie, z czymś mi się kojarzące i tak dalej. Tylko część w nich występuje na liście zgłoszonej przeze mnie do gazetowego podsumowania roku. Tak już jest.
Janek Samołyk należy do tych prawdziwych facetów, dla których piosenka jest próbą uporządkowania ważnych spraw. Opowiedzenie, bez uwznioślania, to krok postawiony już na nowej ścieżce. Samołyk jest natychmiast twoim kolegą, nie stawia barier, od razu jest komunikatywny. Bez szantażu i bez epatowania tym, co dla niego jest istotne.
Przy okazji tekstu gazetowego o nowej polskiej kobiecej muzyce zadałem parę pytań Natalii Fiedorczuk, żeby mieć z czego wybrać. Było parę godzin przed premierą płyty Nathalie And The Loners „On Being Sane (In Insane Places)”. Odpowiedzi były na tyle ciekawe, że szkoda byłoby je wyrzucać. Podzielę się nimi tutaj.
Przemysł upada muzyczny, rynek płytowy oraz cierpliwość słuchaczy. Są coraz lepsze sposoby wydawania pieniędzy, chciałbym napisać o mnóstwie płyt, które do mnie przychodzą, ale napisałem o Dianie Krall. Wydała właśnie płytę i gra koncert w Warszawie. Świetny powód, nie?
Do pary z Asią i Kotami produkcja równie wielkiej klasy, zupełnie od tej pierwszej różna. Trudno się uwolnić od jej zbrudzonej przebojowości. Zosia Mikucka nawiązuje do starej muzyki dyskotekowej i surfowej oraz ich współczesnych przetworzeń. Kojarzy się z Grimes – odważną, bezkompromisową, ale z emocjami na wierzchu, czasem bezbronną.
Cicha, przejmująca płyta, jak wiatr z piosenki, który osuszy łzy, ale będzie też dławił. „Miserable Miaow” jest dojrzałym solowym debiutem Joanny Kuźmy, wokalistki rockowego Folderu. Głównym bohaterem jest tu delikatny głos nagrany w warunkach domowych. Za nim – minimalistyczna muzyka.
