Po błyskotliwym debiucie równe dwa lata temu dziś Radosław Skubaja wraca odmieniony. Pierwszy album „Wilczełyko” oceniano jako momentami grunge’owy, mocny, męski – zaskoczenie po latach współpracy z elektronicznymi artystami pokroju Noviki, Smolika czy Enveego.
Finalistka Nagrody Nike Patrycja Pustkowiak uważa, że książek nie powinni pisać ludzie przed trzydziestką. Coś podobnego odczuwam często w stosunku do muzyki. Po zeszłorocznym albumie z przeróbkami cudzych piosenek Gaba Kulka wraca z pierwszym autorskim materiałem wydanym po trzydziestce.
Tę francuską grupę polecała mi sama Laetitia Sadier ze Stereolab. „Zabierają cię w podróż, z której wracasz jako inna osoba. Najbardziej jednak porusza mnie to, że w ich muzyce jest szacunek dla życia, dla miłości do przyrody. Ich muzyka pochodzi od Erosa, a nie Tanatosa. Kieruje nimi instynkt życia, a nie instynkt śmierci” – tłumaczyła.
W zeszłym roku warszawski duet Fuka Lata przeniósł się do Berlina. Tam narodził się siostrzany projekt Non-Human Persons w tym samym składzie. Jeszcze przed premierą debiutanckiej płyty artyści ze swoimi występami mocno weszli w nocną tkankę stolicy Niemiec.
Kiedy trzy lata temu Shabazz Palaces debiutował płytą „Black Up”, został przyjęty jako awangardowy i odkrywczy. To był hip-hop XXI wieku, luzacki, ale mroczny, czerpiący z najnowszych badań elektronicznych poszukiwaczy. Dziś coraz lepiej słucha się duetu z Seattle.
Serwis Examiner.com twierdzi, że jesteśmy świadkami narodzin gwiazdy punk rocka. Znajduję filmik „Watch Benjamin Booker rock the shit out of Conan” (chodzi o Conana O’Briena prezentującego w swoim programie telewizyjnym młodych muzyków). Młody artysta jest reklamowany jako ciemnoskóry Jack White.
