Solowy album grającego Jacka Lachowicza, który karierę zaczynał w latach 90. w Ściance. Jego organy stanowiły o charakterystycznym brzmieniu tego zespołu. Teraz klawiszowiec idzie drogą choćby Makowieckiego, czyli popowej, gotowej do tańca elektroniki. L.A.S. to piosenki w najlepszym znaczeniu tego słowa.
Jednorożec jest w popkulturze symbolem dziewczęcych marzeń, a imię Bobby – symbolem chłopaka z sąsiedztwa. Utopia – wiadomo. „Utopia” w cudzysłowie to tytuł płyty nagranej w dużym stopniu samodzielnie i w domu przez mieszkającego w Warszawie Dariusza Dąbrowskiego.
Nareszcie letnia relaksacja na miarę tegorocznych upałów. Trudno stwierdzić, czy prowadzony przez 28-letniego Petera Silbermana tercet z Brooklynu umyślnie gra muzykę błahą i nieszkodliwą, czy jednak jest to skutek uboczny próby wydania albumu będącego summą świata.
Wiosną w eter poszedł singiel „Leki” podpisany przez Night Marks Electric Trio i Archeo. Pod tą ostatnią nazwą występują ostatnio Natalia i Paulina Przybysz. Dla znających muzyczne pasje sióstr – soul, r’n’b, wszystko raczej w retro konwencji – zaskoczeniem mógł być ciężar elektroniki towarzyszącej nowej piosence.
Wytwórnia założona przez lidera reggae-rockowej grupy Paprika Korps śmiało rozszerza swoją działalność. Dziś kojarzy się tyleż z muzyką jamajską, ile z folkową (R.U.T.A., Makaruk) czy rockiem (Magnificent Muttley, Świetliki). Limboski to z kolei krąg bluesa wypuszczającego się w stronę poetyckiej ballady (słychać to choćby w „Jezus był słaby”).
Tę płytę polecam jako zbiór pieśni żałobnych po jednym z największych upokorzeń w historii brazylijskiej piłki. Grupa Bixiga 70 pochodzi z São Paulo. Nazwa jednoznacznie nawiązuje do zespołów, które prowadził Fela Kuti, jak Nigeria 70, Egypt 80 i zwłaszcza Afrika 70 – prym wodził w nich m.in. znakomity perkusista Tony Allen.
