Dla wielu Kendrick Lamar był bohaterem roku 2015 w muzyce. Na płycie „To Pimp A Butterfly” zdołał połączyć indywidualne doświadczenie dorastania w złej dzielnicy kalifornijskiego Compton z sytuacją czarnych w Stanach Zjednoczonych kilkadziesiąt lat po zniesieniu segregacji rasowej.
Adekwatny tytuł dla zestawu piosenek z kilku ostatnich lat, które nijak nie chcą się ułożyć w zwyczajny studyjny album. Płytę Żółtych Kalendarzy odbieram jako wierzgnięcie ironii w coraz bardziej zamkniętym w sobie i poważnym świecie.
Nie tylko politykom wydaje się, że z Polski wyjątkowo blisko jest do USA. To złudzenie dopada też część naszych artystów, próbujących podrobić pomysł, brzmienie, image zza oceanu. Tymczasem głos i gitarę jednego z wielkich oryginałów dzisiejszego popu Devendry Banharta znajdziemy na płycie Rokii Traoré.
Samotłumaczący się tytuł. Gra multiinstrumentalista Kuba Łuka, który jako producent muzyczny odpowiada np. za brzmienie debiutu Drekotów „Persentyna”, pracuje też m.in. z Maciejem Szymczukiem w duecie Another One.
Nowe wydanie owianego mgłą tajemnicy duetu utożsamianego z poszukującym polskim techno. RSS B0YS na ogół swoje nowe produkcje dostarczają oficynie Mik Musik, ale „B0DY FL0W” ukazuje się nakładem duńskiego Speaker Footage, w dodatku jako kaseta.
Dwa lata minęły od ukraińskiego Majdanu i od ostatniej płyty polsko-ukraińskiego zespołu Dagadana. „Meridian 68” przedstawiają jako swoją najbardziej folkową płytę, ale nie chodzi tylko o kraje urodzenia artystów.
