Zanim ktoś sięgnie po książkę Remigiusza Ryzińskiego, powinien uświadomić sobie, że za wiele o Foucault się nie naczyta. Z Warszawą podobnie. Bardziej poprawnym tytułem dla tej książki mogłoby być „Homoseksualiści w czasach Gomułki”.
Leepeck to nazwa zespołu Piotra Lipki. Na „Borderline” uderza on w delikatniejsze tony niż z Bohemą kilkanaście lat temu. Płyta nie ma słabych momentów i brzmi do bólu klasycznie. Jest też problem.
Już nie chce mi się powtarzać, że Wild Books jest zespołem wybitnym, grającym przepiękną muzykę. Nowa płyta jest krótka – w sam raz, zawiera trzy utwory bardzo krótkie i trzy dłuższe. W glorii przesterów, w huku stopy i studni, w niezrozumiałych słowach odnajduję klasyk roku 2017.
Smutne piosenki gitarowego kwartetu z Warszawy to jedna z najlepszych wiadomości, jakie wysłała w tym roku krajowa muzyka alternatywna. Teksty dziewczyn są o tym, że ma nic złego w tkwieniu w przeszłości i melancholii.
Rock wyjechał na wakacje. Popsysze poszerzają spektrum i większy nacisk kładą na fragmenty instrumentalne. „Kopalino” jest próbą uchwycenia energii momentu wspólnego grania, tworzenia.
Na nowej płycie „Damn” Kendrick Lamar pokazuje, że jest dobrym opowiadaczem historii i że jak nikt panuje nad formą. To, czy ta forma jest odkrywcza, to odrębna kwestia.
