Ta płyta, o czym świadczy tytuł, jest rodzajem zadania rozwiązanego na luzie, bez bycia ocenianym. Marcin Zabrocki, muzyk znany z Pogodno czy Hey (wśród gości Budyń, Nosowska używająca słowa na „ch”, Czesław Mozil, Basia Wrońska z Pustek) debiutuje solo kolekcją piosenek.
Piotr Madej z Krakowa nadal pisze muzykę i teksty, realizuje i produkuje nagrania, ale poszerzył arsenał środków. Nagranie pierwszej płyty (koniec 2012 roku) „ułatwiła” mu utrata pracy. Drugą zaklepała już poważna firma Kayax. Artysta przestał być chłopakiem z gitarą, wypracował pełne brzmienie, zaangażował nawet kwartet smyczkowy oraz – jak wskazuje tytuł – poczucie ironii.
Jak Marcin Pryt z 19 Wiosen wierzę w świat bez granic, niezakreślony cyrklem. Zespół Sister Wood urodził się w Londynie, śpiewa perfekcyjną angielszczyzną, ale płytę wydał w Polsce – w składzie jest perkusista Łukasz Moskal, grający też na basie muzyk Nosowskiej oraz Zakopower.
Intrygujący album 35-letniego pianisty jazzowego i wykładowcy gdańskiej akademii. Na trzeciej solowej płycie Jaskułke wsłuchuje się w morze, a może i w morza – nagrań dokonał w Oslo i Gdyni. Zaskakuje już brzmienie: przybrudzone, niedoskonałe, różne od wcześniejszych płyt Jaskułke.
Ten album brzmi o lepiej niż jego tytuł. Lepiej niż większość nowych rzeczy, o których można pomyśleć, że są fajne. Na bębnach gra Emade, znakomity producent i perkusista. Śpiewają, bardzo po swojemu, Kev Fox i Julia Iwańska, a produkuje Smolik.
Buldog wyłonił się kilka lat temu z Kultu i jego dzisiejszy skład w połowie stanowią kultowcy. Muzycznie dowodzi basista Piotr Wieteska, menedżer Kultu i jego współzałożyciel. Na pierwszej płycie Buldoga (ta jest trzecia) śpiewał Kazik, po nim przyszła epoka znanego z Akurat Tomasza Kłaptocza.
