Nadrabiamy zaległości z końcówki roku. Najważniejszą jest drugi, doskonały album zespołu Candelarii Saenz Valiente, której towarzyszy m.in. mąż Marcin Masecki (na organach, klawiszowym basie i nie tylko). Kilka ich koncertów obejrzanych w ciągu 2013 r. upewniło mnie, że to już zespół pełną gębą.
Zespół z Warszawy nagrał album w Los Angeles, u Rossa Robinsona. To producent m.in. „Roots” Sepultury oraz debiutów Korna, Limp Bizkit czy Slipknot. Mourinho wśród fachowców od ciężkiej muzyki. Robinson zachwycony, ale na tej płycie karty rozdaje Semantik Punk.
Chodzi o hokei bez „j” w kształcie kija – oznaczający „japońską sztukę walki, szkołę zapamiętywania i powtarzania. Tego, co było – w to, co jest”. Tak opisują to sami muzycy. Założycielem zespołu jest gitarzysta Piotr Bukowski.
Nakłady płyt lecą na łeb na szyję, ale ambitnej muzyki jest w Polsce coraz więcej. Nagrania na wysokim poziomie są nie tylko w wielkich sklepach i dużych radiostacjach. Małe wytwórnie rosną w siłę – tekst z „Gazety Wyborczej”
Nie potrafię żyć bez muzyki, muszę sobie codziennie puścić „Desire” Dylana, żeby funkcjonować, więc chyba muzyka jest zajebiście ważna. Jednak o wiele większy sens ma zbudowanie domu albo drogi niż napisanie piosenki – mówi Karol. Gadaliśmy na okoliczność warszawskiego numeru „Lampy”, o pisaniu o Warszawie po angielsku i masie innych atrakcji.
Klasyk ze stajni Lado ABC. W rolach głównych klasycznie wykształcona wokalistka, Argentynka Candelaria Saenz Valiente, jej mąż, klasycznie wykształcony pianista Marcin Masecki i – któżby inny – Macio Moretti na bębnach.
