Dumny jestem, że takie płyty wychodzą. Ważne. Oczywiście są też Jessie Ware, Ariel Pink’s Haunted Graffiti, Animal Collective (muzykom zza bariery dźwięku gratuluję nowych albumów). R.U.T.A. kontynuuje wątek chłopów, którzy chcą spuścić łomot panom. Nie żeby się emancypować, tylko żeby przeżyć.
Zespół znanego z R.U.T.-y Kamila Rogińskiego gra muzykę niewiele mającą wspólnego z punkiem. Trochę Reicha, trochę folku, śpiewanie w esperanto i użycie instrumentów z całego świata ma służyć odnalezieniu brzmienia, jakie wyrazi nas wszystkich – Ziemian.
Spotkały się na nagraniach folkowo-punkowej supergrupy R.U.T.A. Za mało im tam było śpiewania o kobietach, zrobiły więc własny zespół. Feministyczny, bojowy, nawet przebojowy.
Robert Sankowski zorganizował w „Gazecie” głosowanie na najlepsze płyty 2011 roku i musiałem wziąć w nim udział. Nie lubię brać udziału, bo nie da się wszystkich płyt wychodzących w ciągu roku wysłuchać z równą uwagą, a mi nie udało się nawet dotrzeć do wszystkich ciekawych. Czyli miałem wybrać dziesięć dobrych płyt polskich i ułożyć je w kolejności od najlepszej do najgorszej, a następnie to samo zrobić z płytami zagranicznymi.
