O tej książce można pisać dużymi literami i dużymi słowami. Ten prosty i chwalebny zabieg sprawiłby jednak, że „Internat” przestałby być tym, czym jest – książką o nas, o tobie, o mnie. Świetną książką.
Nie mogę się zdecydować. Ta książka powinna budzić dyskusje, gorące rozmowy, bo podnosi temat polityczny. Z drugiej strony – osobiste historie w niej zawarte są daleko od polityki. Lubię być poruszony, lubię podążać za bohaterami ścieżkami, z których istnienia słabo zdawałem sobie sprawę.
Dwa lata minęły od ukraińskiego Majdanu i od ostatniej płyty polsko-ukraińskiego zespołu Dagadana. „Meridian 68” przedstawiają jako swoją najbardziej folkową płytę, ale nie chodzi tylko o kraje urodzenia artystów.
Magnetyczne! Bez cepelii, bez paździerzowej ludowizny Daga Gregorowicz, Dana Wynnycka i Miko Pospieszalski zgłębiają melodyjność i śpiewność języków ukraińskiego i polskiego oraz ich wspólność, przenikanie się. Czar i pozytywna energia płynące z tego nagrania polegają nie tylko na użyciu zabawkowych instrumentów, pozytywek itd., oraz „świetnej zabawie przy nagrywaniu płyty”.
Największe literackie nazwisko Ukrainy przełomu XX i XXI wieku znowu nagrywa. Druga część trylogii „Samogon” – „Cynamon” – „Absynt” Jurija Andruchowycza i Karbido muzycznie odwołuje się do psychodelii, elektroniki i postrocka. Zespół sieje niepokój, pogłosy, słowa poety wywołują dziwadła, mary, karmią wyobraźnię miejską legendą i groźnym „nie mogę zasnąć, nie mogę się obudzić”. Oprócz samego „Cynamonu” są jeszcze „Indie” – dołączony do albumu na płytce mini-CD pięcioczęściowy utwór, 20 minut podróży do ziemi nieznanej. Dla nienasyconych daniem głównym w sam raz.
