Nie spodziewałem się, że w jakikolwiek sposób podsumuję rok 2022, ale jakoś w tym tygodniu poczułem potrzebę i że starczy mi oddechu.
Koncert muzyki z „Czarnobyla” był doskonały. Dystans społeczny paradoksalnie sprawił, że poczułem się częścią większej społeczności. Unsound jest skarbem, w 2020 roku jesteśmy szczęściarzami, że możemy bezpiecznie uczestniczyć w takim wydarzeniu, choćby jako atomy.
Kilka zdań o lokalności, solidarności i oczywiście polskiej muzyce. Na zawsze miłość do Unsoundu i zmniejszania śladu węglowego.
Wyrażę opinię: Unsound to festiwal specjalistyczny, fanowski, niepodobny do festiwalu-przeglądu aktualności. Trzeba stale szukać sposobów na opowiedzenie tej historii.
Trzy dni będę w tym roku na Unsoundzie (to i tak dużo, zdarzało się na półtora). Mam już upatrzone rzeczy, choć nie cały program jeszcze przesłuchany.
Jestem na festiwalu Unsound w Krakowie. W tym roku nie piszę do gazety, nie ma regularnej relacji, obejrzę mniej więcej połowę festiwalu, ominę najgęstsze dni, końcowy weekend.
