Nastał czas cudownych raperów – rozśpiewanych jak anielskie chóry, a muzycznie ponurych jak Kłapouchy. To przypadek The Young Fathers, moich faworytów, czy niektórych grime’owców (ten styl znów rośnie w siłę). Jednak Dälek był ciężki, ponury, nawet industrialny przed nimi wszystkimi.
Kiedyś świat znał ją jako Antony’ego, lidera Antony & The Johnsons, jednak „duchowego imienia” Anohni używa od lat. Jej pierwsza autorska płyta od sześciu lat to dzieło sztuki.
Duet CocoRosie przyjeżdża właśnie do Polski na pięć występów (11–16 maja) promować wydaną we wrześniu płytę „Heartache City”. Po drodze wydarzyła się jeszcze jedna ważna dla fanów rzecz – ukazał się debiutancki album młodszej z sióstr, Bianki.
Aphex Twin czy Jonny Greenwood z Radiohead od dawna sięgają po muzykę Krzysztofa Pendereckiego. On właśnie dyrygował półtora roku temu III Symfonią (1976) swego zmarłego w 2010 r. rówieśnika Henryka Mikołaja Góreckiego, gdy śpiewała Beth Gibbons z Portishead.
Dla wielu Kendrick Lamar był bohaterem roku 2015 w muzyce. Na płycie „To Pimp A Butterfly” zdołał połączyć indywidualne doświadczenie dorastania w złej dzielnicy kalifornijskiego Compton z sytuacją czarnych w Stanach Zjednoczonych kilkadziesiąt lat po zniesieniu segregacji rasowej.
Nowość. Mają „własną działalność” bracia Aaron i Bryce Dessnerowie, ma wokalista Matt Berninger (w duecie EL VY), przyszedł czas na dwóch skrytych dotąd w cieniu członków The National. Bracia Bryan i Scott Devendorfowie, odpowiednio perkusista i basista wywodzącego się z Ohio zespołu, założyli nową grupę.
