Rok minął od płyty „Star Wars”, którą zespół Jeffa Tweedy’ego, jak to się brzydko mówi, odświeżył formułę. Tamten album zawierał piosenki krótkie i zadziorne, a country’owo-jazzową melancholię zespołu z Chicago przyćmił rock.
Mogliby napisać podręcznik o tym, jak nie monetyzować sukcesu. W zeszłym roku Wilco obchodzili 20-lecie działalności, ale nie zdołali wydać premierowego albumu. Udało się niespodziewanie w zeszłym tygodniu. W dodatku Amerykanie, nie czekając na premierę na płycie CD, która nastąpi w sierpniu, rozdają piosenki ze „Star Wars” na stronie wilcoworld.net.
Zespół klimatyczny, intymny, poruszający się biegle w rejonach alt country, bluesa, amerykańskiej muzyki delikatnej. Co rusz są poszturchiwani: stać ich na więcej! Niech znów grają tradycyjnie! Niech więcej eksperymentują! „The Whole Love” odpowiada raczej na ten ostatni postulat, ale...
Jeff Tweedy 20. rocznicę działania swojego zespołu Wilco uczcił płytą nagraną razem ze swym 18-letnim synem. W wędrówce przez motywy z historii amerykańskiej muzyki rozrywkowej autorowi przydał się zarówno iPhone, jak i fantastyczne talenty kompozytorskie.
Robert Sankowski zorganizował w „Gazecie” głosowanie na najlepsze płyty 2011 roku i musiałem wziąć w nim udział. Nie lubię brać udziału, bo nie da się wszystkich płyt wychodzących w ciągu roku wysłuchać z równą uwagą, a mi nie udało się nawet dotrzeć do wszystkich ciekawych. Czyli miałem wybrać dziesięć dobrych płyt polskich i ułożyć je w kolejności od najlepszej do najgorszej, a następnie to samo zrobić z płytami zagranicznymi.
