Klasyk ze stajni Lado ABC. W rolach głównych klasycznie wykształcona wokalistka, Argentynka Candelaria Saenz Valiente, jej mąż, klasycznie wykształcony pianista Marcin Masecki i – któżby inny – Macio Moretti na bębnach.
Bardzo dobra jest płyta In The Name Of Name, tylko trudno coś o niej napisać. Nie ma mody na gitarowe zespoły nawiązujące do lat 70., nie wypada o nich pisać dobrze, a zawodowi krytycy twierdzą, że Malkmus nagrywa świetne płyty.
Jeśli chodzi o Święto Kaszanki, to spore szanse zaistnienia nań ma Przemysław Bortel z programem z płyty „Hibernacja duszy”. Zawiera ona piosenki Waldka Dąże (dawniej grupa Atmosphere z Marcinem Rozenkiem na wokalu) śpiewane przez Bortela do tekstów Dąże.
Paweł Szymański gra od początku lat 90., występował m.in. z Magdą Umer i TSA, był laureatem festiwalu Rawa Blues, a w 2009 roku wydał pierwszą swoją solową płytę „Król wątpliwości”. Jego gitara Gibson L‑0 ma staż jakieś cztery razy dłuższy, pamięta bowiem rok 1933. Zaskakująca dobrana z nich para!
Nomeansno na okładce swojej płyty sfotografowali wrzut: „how fucken old are Nomeansno? Give it up grand dads”. Dezerter – legenda warszawskiego i, trzeba tak to ująć, europejskiego punk rocka – tak jak oni wykonuje swoje prawo do nagrywania płyt w trzydziestym roku działalności.
Pięć lat po ostatniej płycie „Night Store” Kristen podarowali słuchaczom 28 minut muzyki. Nie namawiają do zakupu cegły. Prawie dwa razy dłuższy warszawski koncert to potwierdził. Precyzyjnie wiedzą, co robią.
