Menu Zamknij

Kategoria: gazeta wyborcza

Stanisława Celińska – Nowa Warszawa

Koleżanka powie­dzia­ła mi, że jest hajp na pły­tę Celińskiej. Sam nie zwró­ci­łem uwa­gi na to, żeby ponad mia­rę jara­li się nią zna­jo­mi. Zauważyłem za to, że cał­kiem poważ­ni ludzie piszą o Celińskiej po róż­nych gaze­tach i por­ta­lach. Nawet Tomasz Cyz zabrał głos. Kupiłem, napisałem.

1926 – 1926

Nazwa łaj­by to data nada­nia praw miej­skich Gdyni. Załoga to muzy­cy z doświad­cze­niem z takich grup jak Kiev Office i Marla Cinger. Kapitanem jest Bartosz Boro Borowski, gdyń­ski gita­rzy­sta, a zwłasz­cza ani­ma­tor sce­ny nie­za­leż­nej. A w jaki rejs wybie­ra się sta­tek o trzech masz­tach (gita­rach)?

Soniamiki – SNMK

Do pary z Asią i Kotami pro­duk­cja rów­nie wiel­kiej kla­sy, zupeł­nie od tej pierw­szej róż­na. Trudno się uwol­nić od jej zbru­dzo­nej prze­bo­jo­wo­ści. Zosia Mikucka nawią­zu­je do sta­rej muzy­ki dys­ko­te­ko­wej i sur­fo­wej oraz ich współ­cze­snych prze­two­rzeń. Kojarzy się z Grimes – odważ­ną, bez­kom­pro­mi­so­wą, ale z emo­cja­mi na wierz­chu, cza­sem bezbronną.

Asia i Koty – Miserable Miaow

Cicha, przej­mu­ją­ca pły­ta, jak wiatr z pio­sen­ki, któ­ry osu­szy łzy, ale będzie też dła­wił. „Miserable Miaow” jest doj­rza­łym solo­wym debiu­tem Joanny Kuźmy, woka­list­ki roc­ko­we­go Folderu. Głównym boha­te­rem jest tu deli­kat­ny głos nagra­ny w warun­kach domo­wych. Za nim – mini­ma­li­stycz­na muzyka.

Polska z wielkiej płyty

Nakłady płyt lecą na łeb na szy­ję, ale ambit­nej muzy­ki jest w Polsce coraz wię­cej. Nagrania na wyso­kim pozio­mie są nie tyl­ko w wiel­kich skle­pach i dużych radio­sta­cjach. Małe wytwór­nie rosną w siłę – tekst z „Gazety Wyborczej”