Budyń nauczył się grać na saksofonie, tak słyszałem, zanim jeszcze dowiedziałem się, do czego dokładnie mu ten saksofon będzie potrzebny. Stachura na saksofonie, taka zapowiedź budzi drgnienie co najmniej powiek. Byle nie grał na akustyku i nie rozpalał ogniska.
Artystka pięć lat temu błysnęła bardzo dobrym albumem „Tak zwyczajny dzień”. Zarówno muzyczna zawartość, jak i wizerunek Karoliny Kozak z tamtego okresu czyniły z niej „dziewczynę z sąsiedztwa”, sympatyczną i bystrą, naturalną, nawet eko, i bezpośrednią, ciepłą.
Ta płyta wyszła dawno, a jednak co jakiś czas do niej wracam i za każdym razem – nie przeszkadza mi. Dla niektórych płyt słodko-gorzkim epitetem jest hasło „dobre jak na Polskę”. Dla albumu Of Monsters And Men niesprawiedliwe byłoby określenie „dobre jak na dużą wytwórnię”.
Pytanie numer jeden. Warto sobie szczerze z samym sobą wyjaśnić, czy bycie pretensjonalnym jest sprzeczne z byciem prawdziwym. Czy warto się chwalić nieczytaniem dzieł Paulo Coelho?
Muzycy robią to czasem w ten sposób. Album Jacka Kuderskiego jest opatrzony – na okładce – dopiskiem „Solowa płyta basisty Myslovitz”. Tego napisu nie da się ominąć, jest wielki. Ciekawe, dlaczego artysta zdecydował się, po pierwsze, nagrać album na własny rachunek, po drugie, mimo wszystko wykorzystać nazwę macierzystego zespołu.
Środa to był pierwszy dzień koncertów, a w Gdyni od rana padało, momentami lało. Poszliśmy po zakupy na obiad – po powrocie z suchych rzeczy na koncertową noc została mi jedna bluza. Kurtka, spodnie, buty – do suszenia. Zaopatrzyłem się za to w kalosze, pierwsze od jakichś 20 lat. Wszyscy troje zorganizowaliśmy sobie nowe kalosze.
