W nazwie są nie kwiaty, tylko przezwisko lidera zespołu Marcina Biernata – Makarona. Gitarzysta Muzyki Końca Lata może zrobić szum „więcej niż tygodnia”. Nikt dawno nie pisał tak dobrych tekstów – pełnych nawiązań do Hłaski, T.Love, a nawet Prousta.
Biegła w Różewiczu i warszawskich duetach Karolina Cicha ma nowy, w pełni autorski materiał. Jej głos jest wykorzystany (i nagrany) fenomenalnie. Słychać każde słowo, słychać każdy zakręt. Oddech. Po aktorsku Cicha (związana przez kilka lat z Gardzienicami) oddaje rozpisane wcześniej emocje.
„Saturn melancholia” nie jest tak okropna jak okładka. To psychodeliczna, bardzo rytmiczna, ale nie do tańca przeznaczona elektronika. Duet wokalistki i producentki Leedvd z gitarzystą Mito Dayem delikatnym, ale na ogół długim transem próbuje lekko wywrócić słuchacza, zastąpić mu rzeczywistość własnym światem.
Koncertowy album amerykańskich fachowców od folk rocka. A wcześniej – autorów wybitnych progrockowych concept albumów. Nie wiadomo, co brzmi gorzej, jedno i drugie groza, prawda? Ale proszę uwierzyć, mają swój styl, odróżniają się od reszty.
Warszawski zespół kazał czekać na swoją trzecią płytę pięć lat. Wraca mało zmieniony. Płyny były i są wielbicielami wakacji, spełniają się zabrane na spontaniczny wyjazd (autostop, samochód, pociąg) lub zostawione na lato w mieście (plaża nad Wisłą, Skaryszak, podwórka klubów).
Solowy debiut wokalistki Paristetris, z którym ma na koncie dwie doskonałe płyty. Wydawało się, że już w tamtym zespole Candelaria Saenz Valiente była siłą przewodnią, duchem najbardziej niespokojnym (mając przecież obok siebie wybitnych muzyków).
