Z przyczyn zdrowotnych długo się do tego zabierałem, przesłuchałem całkiem dużo albumów, robiłem też zakupy. Czyli mniej więcej jak zawsze, tylko że mnóstwo czasu to wszystko zjadało.
Nowa płyta Taylor Swift ukazała się bez zapowiedzi w piątek 11 grudnia. Ta moda wśród najbogatszych firm oraz najbardziej kasowych postaci show-biznesu nieprędko się skończy. (czyli odnalezionych notatek część MCMLXD).
Dziwne, dobrze zagrane, niesamowicie zaśpiewane piosenki wypełniły ostatnią w roku audycję. Obowiązkowo musiało być o uczuciach. Zapraszam do odsłuchu.
Nie spodziewałem, że w sytuacji pandemii i zimy najlepszym lekiem na skołatane nerwy będzie na ogół nieprzekonujący mnie jazz. Chicago to jednak inny jazz, wyluzowany i śpiewny, bywa, że melancholijny. Nowy Jork też nie zawodzi.
Dub i harfa, żeńskie zespoły gitarowe i koledzy z dawnych lat. 1965–2020. Piosenki o zmienianiu rzeczy, o pewności siebie i o wytrwałości. Wreszcie feministyczne zaoranie pewnego rapera, ale też bańkowego patrzenia na świat.
Okazuje się, że w tym pełnym premier miesiącu interesowały mnie głównie rzeczy instrumentalne, a najchętniej łagodne. Nie tylko jednak, nie tylko.
