Brzmienie debiutanckiego albumu kwartetu z Essex i rubieży Londynu przypomina, że na początku wieku fani gitarowego rock and rolla mieli z czego wybierać. U szczytu byli Amerykanie z The Strokes czy The Vines, a po chwili do głosu doszli znacznie lepsi The Libertines ze stolicy Wielkiej Brytanii.
Jedno z objawień ostatnich lat – żeński skład Drekoty pod wodzą perkusistki i pianistki Oli Rzepki – oczekiwanie na drugi po „Persentynie” autorski album umila epką z utworami Grzegorza Ciechowskiego. Trzy z pięciu piosenek zarejestrowano na koncercie pamięci lidera Republiki w 2013 roku.
Rok po dobrze przyjętej płycie „Salad Days” Mac DeMarco nagrał osiem nowych utworów. Kanadyjczyk-nowojorczyk należy do młodych nadziei piosenkopisarstwa, ma niespełna 25 lat, dużo instrumentów i spory talent do układania dobrych melodii, które sam nagrywa i produkuje.
Po świetnej płycie hiphopowego duetu Syny opublikowanej zimą wydawnictwo Latarnia latem proponuje solowy album berlińczyka Dawida Szczęsnego znanego np. z grupy Niwea. Tam współpracował z Wojciechem Bąkowskim jako producent, teraz sam staje za mikrofonem.
Może to tylko złudzenie, ale wydaje mi się, że „polskie gitarowe zespoły śpiewające po angielsku” (dalej: PGZŚpA) są dojrzalsze niż te sprzed dekady. Takie są Vapour Trails czy Bad Light District. Może to kwestia tego, że ludzie z dzisiejszych PGZŚpA chwycili za instrumenty już dobre dziesięć lat temu?
Płyta lekka i pomysłowa. Lomi lomi to hawajski masaż relaksujący, a tę nazwę wybrał sobie warszawski zespół kierowany przez Piotra Domagalskiego znanego m.in. z Levity. Nie jest to broń Boże jazzowy album, nie gra w nim też żadna ze sztandarowych postaci wytwórni Lado ABC.
