Przedmiotem tego krótkiego tekstu jest płyta schowana w czymś przypominającym skrawek pizzy albo ostrzegawczy znak drogowy. Da się ułożyć m.in. w piramidę, niczym czas Majów, który tydzień temu się odwrócił. Kompakt w środku okrągły.
W zespole o nazwie ze Stasiuka i z mapy realizuje się Ola Bilińska, do tej pory głównie wokalistka piosenkowych zespołów Płyny i Muzyka Końca Lata. W grudniu – tym razem albo bardzo mroźnym, albo wilgotnym i mglistym – wydała długo oczekiwany album, na którym rządzi już tylko ona.
Szczery zespół grający prosto i do przodu nie musi mieć świetnych tekstów. Wystarczy dobra ręka do wyboru lirycznego patrona płyty. Jacek Kleyff, wrażliwy poeta obdarzony łaską poczucia humoru, zainspirował Akurat, zespół z pokolenia trzydziestolatków.
Czasem zdarza się album, który niełatwo opisać, a zasługuje na więcej niż nazwanie dobrym. Tak jest z Why? Czwarta płyta zespołu Yoniego Wolfa jest jak amerykański wędrowiec, hobo – wolna, na żadnym sposobie muzycznego myślenia nie chce się zatrzymać dłużej.
Po świetnej płycie „Impulse” z początku roku 2012 przychodzi następna atrakcja od Jazzpospolitej, z pozoru interesująca głównie przekonanych już wielbicieli tej grupy. „Repolished Jazz” to garść remiksów utworów z „Impulse” plus zakurzona epka nagrana już prawie cztery lata temu, której nakład był wyczerpany.
Igor Boxx, doceniony już lata temu jako członek fenomenalnego duetu Skalpel, wydał właśnie trzecią solową płytę. Ostatnim razem wrocławski artysta wybrał temat ostatnich dni oblężonej Twierdzy Breslau. Teraz chciał dać coś lżejszego, instynktownego, niezwiązanego żadną logiką.
